Zion National Park

Veel mensen maken een keuze tussen Zion National Park of naar Bryce National Park. Het zal voornamelijk met tijdgebrek te maken hebben, maar het is wat mij betreft een onterechte keuze. De twee parken zijn totaal verschillend van elkaar en zijn beide meer dan de moeite waard om te bezoeken. In dit stuk komt Zion aan bod, de eerste van deze twee parken die wij bezochten.

Zion National Park ligt in het zuidwesten van de staat Utah en trekt bijna drie miljoen bezoekers per jaar. Zion staat bekend om zijn canyons en droge, rode gebieden, gecombineerd met groene bossen. Het grootste gedeelte van het park is autovrij. Je kunt de auto bij de ingang parkeren, maar deze parkeerplaats staat al snel vol. Wij zetten de auto in Springdale, een plaatsje in de buurt. Vanaf hier rijden de gehele dag shuttlebussen heen en weer, naar het park toe en terug.

De routes

Je kunt in het park veel mooie wandelingen maken. Wij besloten een aantal kleine wandelingen te doen. De Lower Emerald Pool, de Grotto Trail, Riverside Walk en The Narrows. Naast The Narrows is de Angels Landing Trail één van de populairste wandelingen. Met een hoogteverschil van ruim 450 meter, smalle paden en stukken waar je jezelf aan kettingen naar boven moet trekken, is dit een zeer uitdagende wandeling. Het schijnt prachtige uitzichtpunten over het park te bieden. Gezien mijn hoogtevrees besloot ik dat het beter was dat we deze route niet zouden lopen.

De wandeling van de waterval

We begonnen met de Lower Emerald Trail. Deze wandeling is goed te doen. Na ongeveer één kilometer zie je een mooie waterval die van een overhangende rots naar beneden gaat. Hier kun je achter de waterval langs lopen. Het is tevens de plek waar deze route eindigt. Je kunt dan de keuze maken om terug te gaan of om door te lopen en een andere route erbij te nemen. Ja gaat dan door op de route van de Middle en Upper Emerald Pool Trail. Wij kozen er ervoor om de Grotto Trail te bewandelen. Een relatief korte trail van nog geen kilometer. Het was echter zo warm die dag dat het met wat klimwerk tussendoor wel wat langer leek. Het is een prachtige route met verschillende uitzichtpunten over het park.

Daar waar de doorgang steeds kleiner wordt

Aan het eind van de middag besloten we The Narrows te gaan lopen. Een bekende route door het water. Om daar te komen moet je echter eerst de River Side Walk lopen,een route van ongeveer anderhalve kilometer. Ook dit is een makkelijke wandeling op een verhard pad, omringd door grote rotsen. Aan het eind van de wandeling  is er een strandje. Dit is het begin van The Narrows. Je loopt hier door een smalle ravijn, die, hoe verder je komt, steeds smaller wordt. De route loop je via het water en is flink glad door de vele stenen die er onder het wateroppervlak liggen. Ik kreeg een stok van een vrouw die net klaar was met de wandeling. Daar was ik haar erg dankbaar voor, want ik bleek de stok hard nodig te hebben. Je mag een aardig eind de kloof in lopen, maar na een aantal kilometers heb je een permit nodig om verder te kunnen. De diepte van het water varieert tijdens de loop en kan soms tot aan je middel komen. Wij hebben een aardig stuk gelopen. Aangezien het toch wel steeds later werd en we nog hetzelfde stuk weer terug moesten besloten we terug te gaan. Als we eerder aan de wandeling waren begonnen had ik zeker verder willen lopen. Het is er namelijk prachtig. Iedere bocht die je om gaat zie je weer iets anders moois.

Zion National Park is wat mij betreft één van de mooiste parken die ik heb gezien tijdens onze reis.  Het park heeft van alles te bieden. Bergen en rotsen, bossen, watervallen en hongerige eekhoorns die zo nu en dan wat eten bij je komen proberen te ontfutselen. Voor ieder wat wils.

Cadeautje

Ohja en dit cadeau kregen we nog toen we weer terug naar het hotel reden aan het einde van de dag. Hoe mooi?!